دل نوشته

ناهمگونی غریبی ست...

وقتی با طلوع صبح به خواب می شوی...

و با کبود شدن اسمان دلت بیدار...

وقتی تیشه به ویرانی ریشه هایت می بندند...

و در دگرگونی احوال تو...

احساس را به اتش می کشند...

ناهمگونی غریبی ست...

وقتی به یک نغمه ی دل انگیز دچار می شوی...

وقتی مجالی نمی دهند...

حتی برای سرودن غزل تنهایی دلت...

نا همگونی غریبی ست...